کودکآزاری مدرن
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۱۴۲۲۵
نسل جدیدی که گویی با دوران کودکی و نوجوانی خود خداحافظی کردهاند و خود را به دست فضای مجازی سپردند؛ فضایی که معلوم نیست قرار است چه بلایی برسر آینده این کودکان و نوجوانان بیاورد. نسلی که هویت خود را هم به دست فراموشی سپردهاند و مدام در حال سبقت گرفتن از شاخهای فضای مجازی هستند. با یک گوشی با کیفیت و یک رینگ لایت و یک سه پایه و با اعتماد به نفسی که نمیدانیم از کجا نشأت گرفته است، مقابل دوربین با جامعه هدفشان صحبت میکنند و به اصطلاح روزمرگیهایشان را به اشتراک میگذارند تا شاید با یک لایک بیشتر بتوانند به تعداد دنبالکنندههایشان بیفزایند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نسل آلفا، نسل تصویری و دیده شدن
کودکان و نوجوانان بدون داشتن علم و آگاهی نسبت به بلاگری یا یوتیوبری وارد این فضا شدهاند و به همین جهت بیش از هر فرد دیگری قربانی میشوند. معصومه نصیری، دبیرکل باشگاه مدیریت رسانه و توسعه سواد رسانهای یونسکوی ایران با اشاره به همین موضوع به جامجم میگوید: «ما با یک تفاوت نسلی در حیطه استفاده از شبکههای اجتماعی مواجه هستیم. فضای جدیدی که کودکان و نوجوانان در آن فعالیت میکنند، فضایی برای جلب توجه و دیده شدن است. او حرفهایی را در این فضاها به اشتراک میگذارد که شاید برای نسل پیشین خود چندان جذاب نباشد. آنان به سبب اینکه بتوانند ابراز وجود کرده و توجهات را به خود جلب کنند، در این فضاها فعالیت میکنند چرا که این نسل آلفا، نسل تصویری و دیده شدن به هر قیمتی محسوب میشوند.» به هر حال یکی از راههای جلب توجه در این دوران، ساختارشکنی و عبور از خط قرمزهاست که گویا کودکان و نوجوانان با حضور در فضاهای بر خط میتوانند آن را حس کنند و از آن لذت ببرند.
فراهم کردن فضاهایی برای دیده شدن
این موضوع که والدین تا چه حد میتوانند درخصوص این مسأله نقش موثری داشته باشند، بحث زیادی را میطلبد که در اینجا مجالی برای گفتن آن نیست اما گاهی اوقات برخی از پدر ومادرها، خود درگیر فضای مجازی هستند وبرعکس از فرزندانشان در این فضا سوءاستفادههایی را میکنند ولی نصیری نیز ضمن بیان این موضوع که والدین به عنوان خط مقدم ارائه الگو باید در این حوزه باشند، میگوید: «متاسفانه بسیاری از پدرومادرها با اصطلاحات تخصصی شبکههای اجتماعی آشنا نیستند و حتی نمیدانند که این فضاها چه اختلالات وموقعیتهایی راایجاد میکند. ازاین والد خیلی نمیتوان انتظار راهنمایی موثر داشت چرا که هرگونه کنش او ممکن است فرزندان را به سمت بلاگری و یوتیوبری سوق دهد.» نصیری نیز این موضوع را یادآور شد که در عصر حاضر، ما نمیتوانیم همه فضاهای خلق شده را نفی کرده و همه را ملزم به انجام یک رفتار واحد کنیم. او همچنین میگوید: «این فضاها وجود دارد و بسیار جذاب است. از طرفی الگوهای ارائه شده نیز دیده شدند که برای نوجوان بسیار حائزاهمیت است. ما باید فضاهای دیده شدن را برای این نوجوانها در محیطهای غیر از فضای مجازی فراهم کنیم و هدایتگری دقیقی روی آن داشته باشیم.»
اعتیاد به دریافت توجه
هویتهای مجازی جدید برای کودکان و نوجوانان قطعا در طولانیمدت آسیبهایی به لحاظ روانی به دنبال خواهد داشت. این موضوع تاجایی پیش میرود که گاهی اوقات آینده آنان را زمانی که درنقشهای متعددی قرار میگیرند تحتالشعاع قرار میدهد. البته این مدرس سوادرسانهای نیز بر این باور است که افرادی که سبک نازلی از بلاگری را در پیش میگیرند، خیلی به دنبال عمیق شدن موضوعات نمیروند و با همان توجه سطحی ازسوی مخاطب زیست کرده و این خطر دانایی مصنوعی را ایجاد میکند. وی همچنین تصریح میکند:«فعالیت این نسل درچنین فضاهایی به لحاظ روانی آنان را برای تایید گرفتن از دیگران وابسته میکند. برای هر موفقیتی هورمون دریافت واعطای پاداش ذهنی ترشح میشود که کودک و نوجوان بهصورت مداوم با گرفتن لایک و نظر از دنبالکنندگانشان، برای ماندن دراین فضا از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند. بهنوعی این نسل را دچار اعتیاد به دریافت توجه میکند. اگر این توجهات مدام نباشد، دچار افسردگی و اختلالات روانی نیز میشوند.» زمانی که فعالیت در این فضا منجر به درآمدزایی میشود، جذابیت آن برای این نسل دوچندان میشود بهگونهای که هر لحظه تشنه فعالیت بیشتر در این شبکههای اجتماعی هستند. گاه زمانی فرا میرسد که رقبایش ازاو پیشی میگیرند و دیگر به آن نتیجه دلخواه خود نمیرسد و مجبور است بهرغم میلش از این فضا کنارهگیری کند. همین امر نیز با پیامدهای زیادی همراه است که او را تا مدتها درگیر میکند. طبق اظهارات نصیری، ایجاد فرصتهایی برای دیده شدن واقعی، حتی آموزش به کودکان و نوجوانان برای بلاگری در فضای خوب و موفق، تعریف و معرفی گونههای قابلقبول بلاگری ازجمله راهکارهای موثر برای جهت دادن به این موضوع بهشمار میرود.
تهمینه سبحانیشاد - گروه جامعه
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: جامعه بلاگری کودکان کودک آزاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۱۴۲۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در دادرسی کودکان بهدنبال عدالت ترمیمی هستیم
معاون حقوق عامه دادستان کل کشور گفت: اگر میخواهیم دادرسی عادلانه در مورد اطفال و نوجوانان داشته باشیم، نیازمند آیین دادرسی افتراقی و ساختارهای مناسب هستیم.
به گزارش ایسنا، غلامعباس ترکی در نشست نقد و بررسی اکران فیلم "بی بدن" که عصر امروز در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: اگر چه نویسنده و کارگردان و عوامل دیگر این فیلم میگویند برداشت آزاد از پرونده آرمان و غزاله را داشتیم ولی روایت داستان این طور نیست و این مقدار شباهت عجیب است و چند اشکال دارد. یکی از اشکالات این است که حریم خصوصی افراد را نقض می کند و وقتی اتفاقاتی را در جریان فیلم نشان می دهیم مثل نشست و برخواست یک وکیل با کارچاق کن و ... ممکن است مصداق رفتار مجرمانه باشد و از این جهت لازم است که این موارد را رعایت کنیم و یک هشدار است.
وی افزود: در کل این فیلم اقدام شایسته ای است که به یک موضوع اجتماعی پرداخته است اما ارتباط نزدیک تر سازندگان فیلم با کارشناسان حقوقی قبل از اینکه فیلم نهایی شود، به اتقان فیلم بسیار کمک می کند. قوه قضاییه از این شفافیت و نقدپذیری استقبال می کند و آمادگی همکاری در این زمینه را دارد.
ترکی درباره دادرسی افتراقی کودکان و ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی گفت: هدف دادرسی کودکان با بزرگسالان متفاوت است. در دادرسی بزرگسالان بدنبال سزادهی و اهداف دیگر هستیم ولی در دادرسی کودکان بدنبال عدالت ترمیمی و ابعاد حمایتی هستیم و این موضوع را نسبت به کودکانی که در معرض مخاطره آمیزی قرار گرفته اند، دنبال می کنیم.
وی با اشاره به ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲ گفت: طبق این ماده، در جرائم موجب حد یا قصاص هرگاه افراد بالغ کمتر از هجده سال، ماهیت جرم انجام شده و یا حرمت آن را درک نکنند و یا در رشد و کمال عقل آنان شبهه وجود داشته باشد، حسب مورد با توجه به سن آنها به مجازاتهای پیش بینی شده در این قانون محکوم میشوند. همچنین طبق تبصره ماده ۹۱ قانون مجازات، دادگاه برای تشخیص رشد و کمال عقل میتواند نظر پزشکی قانونی را استعلام یا از هر طریق دیگر که مقتضی بداند، استفاده کند.
ترکی افزود: از حیث تکلیفی که ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی مقرر کرده و مجازات حد و قصاص را برای افراد زیر ۱۸ سال منتفی می کند، شاهد رویه مختلف بین محاکم هستیم و به همین دلیل قوه قضاییه، دستورالعمل چگونگی احراز رشد و کمال عقل افراد بالغ کمتر از ۱۸ سال شمسی را در آبان ماه سال ۱۴۰۲ تدوین کرده است؛ البته این دستورالعمل هم قابل نقد است و چند ماده مختصر دارد و بیشتر توصیه است و جامعیت لازم را ندارد.
وی گفت: اگر میخواهیم دادرسی عادلانه در مورد اطفال و نوجوانان داشته باشیم، نیازمند آیین دادرسی افتراقی و ساختارهای مناسب هستیم. نیازمند ضابطین تخصصی در مورد اطفال و نوجوانان هستیم که در ماده ۶ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان پیش بینی شده و از سال ۹۹ روی زمین مانده و از داشتن پلیس اطفال و نوجوانان محرومیم؛ لذا نیازمند دادسرای تخصصی مخصوصا اطفال و نوجوانان هستیم.
ترکی ادامه داد: در فیلم بی بدن هم تحقیقات توسط دادسرای جنایی انجام شده و مناسب بود اما انجام تحقیقات توسط دادسرای تخصصی در راستای دادسرای افتراقی و برای تامین دادرسی عادلانه ویژه اطفال بسیار موثر است و نیازمند نظام مشاوره و مددکاری برای رسیدگی به اطفال و نیازمند مراکز تخصصی پس از خروج آنها از زندان هستیم. باید در رسیدگی به جرایم اطفال، پلیس ترمیمی و قاضی و مددکار و بازپرس ترمیمی داشته باشیم.
وی در پایان گفت: پرونده آرمان و غزاله بدلیل عدم وجود جسد، پرونده استثنایی بود و قضات متعددی بر روی این پرونده کار کردند و با استناد به اسناد و مدارک موجود به این علم رسیدند که قتل واقع شده است.
انتهای پیام